National Park Blue Mountains

Na een paar dagen sightseeing in Sydney heb ik een dag uitgetrokken om de Blue Mountains te verkennen. De woorden hier en de beelden in het vorige bericht kunnen misschien een kleine indruk geven van dit prachtige natuurgebied in New South Wales, maar je moet er zijn en al je zintuigen kunnen gebruiken om te ontdekken hoe adembenemend het in werkelijkheid is. 's Ochtends vertrok ik met de trein van Sydney Central naar Katoomba, een reis van precies 2 uur. Katoomba is slechts één van de vele plaatsen binnen het uitgestrekte gebied Blue Mountains, maar deze plaats wordt aangeraden voor dagtoeristen. Het gebied heet Blue Mountains omdat er tussen de bergen en boven de dichte eucalyptusbossen voortdurend een blauwe gloed hangt. In Katoomba kon ik de hele dag gebruik maken van de Explorer Bus, die door het hele gebied langs alle attracties rijdt. Als eerste stapte ik uit bij de Katoomba Cascades en maakte ik een wandeling langs een mooie, hoge waterval door de bossen, omgeven door vele kaketoes. Ik wandelde verder naar Scenic World, waar ik een combipas kocht voor de skyway-railway-walkway-cableway. Eerst heen en weer met de skyway, een kabelbaan met een bodem van stevig glas die 270 m. boven de ravijnen een afstand van 720 m. aflegt. Vervolgens met de railway (een soort achtbaantrein) langs de kliffen heel steil 420 m. naar beneden met een grote snelheid van wel 15 km/u. De walkway is een kleine, mooie wandeling van 2 km. die mij langs een steenkoolmijn naar de cableway bracht. Met deze kabelbaan, die letterlijk was volgepropt met mensen, ging ik weer naar boven richting het beginpunt. Daarna ging ik met de bus naar Echo Point, een plek met prachtige panoramische uitzichten over het hele gebied. Ik wandelde verder naar de Three Sisters, drie grote rotspartijen naast elkaar. Daar ben ik met een trap helemaal naar beneden gedaald. Nou ja, een trap, het heet de Giant Stairway en er staat met grote letters bij vermeld: "very steep - strong walkers only." Het heeft mij een kleine anderhalf uur geduurd om met deze trap op en neer te gaan en ik was na die tijd aardig bezweet, maar je moet er wat voor over hebben om prachtige plekken te zien. Het begon ondertussen al aardig te schemeren en de laatste Exlorer Bus vertrok alweer bijna, dus toen ben ik maar weer met de bus en de trein terug naar Sydney gegaan. De Blue Mountains en Magnetic Island zijn definitely de twee mooiste natuurgebieden die ik heb gezien.

Adembenemend uitzicht

Van Queensland naar New South Wales

Sydney centrum

Ik ben alweer een aantal dagen terug in Eindhoven, even flink omschakelen natuurlijk en ondertussen weer bijgekomen van een jetlag waar ik nu meer last van had dan na de heenreis. Ik ben de trouwe lezer nog een aantal verslagen verschuldigd, want daar heb ik in Sydney geen tijd voor vrijgemaakt. Eerst maar iets over de eerste dagen die ik voornamelijk heb besteed aan sightseeing in Sydney (centraal), slechts 1 van de 306 suburbs. Het is niet de hoofdstad van Australië (dat is Canberra), maar wel de bekendste stad met vele bezienswaardigheden. Sydney heeft ruim 4 miljoen inwoners en het barst er vanzelfsprekend van de toeristen.

Slenteren door de drukke straten

Ik kwam op een dinsdagmiddag aan in Kingsford Smith Airport, vernoemd naar Sir Charles Kingsford Smith, die in 1928 de eerste transPacifische vlucht maakte van de Verenigde Staten naar Australië. De taxi bracht mij naar Sydney Central Hostel in Pitt Street, een perfect centraal gelegen hotel waar ik 7 nachten verbleef. Eerst maar even wat boodschappen gedaan en een kaart van Sydney gekocht om vervolgens de buurt wat te verkennen. Het viel mij gelijk op hoeveel Aziaten hier rondlopen (Chinatown lag om de hoek en dat verklaart al veel). Met een korte wandeling richting de veerboothaven (de veerboten brengen je naar alle uithoeken van Sydney) had ik al gelijk een mooi uitzicht op de Sydney Tower, de Opera House en de Harbour Bridge. De volgende dag ben ik eerst richting Hyde Park gelopen, vernoemd naar het beroemde Hyde Park in Londen (in Sydney is de Engelse invloed overal heel duidelijk zichtbaar), waarna ik The Australian Museum heb bezocht om nog wat meer te leren en zien over o.a. de aboriginals en de vele soorten dieren, grondstoffen en mineralen in Australië. Daarna leidde Macquarie Street mij langs prachtige gebouwen zoals The State Library of New South Wales naar de Opera House, die ik nu van alle hoeken goed van dichtbij kon bekijken en waar ik opnieuw een prachtig uitzicht had op de Harbour Bridge en de veerboothaven (maar nu overdag). Tussendoor kon ik nog genieten van een didgeridoo-spelende aboriginal, die een house-beat door de speakers mooi aanvulde met vreemde tonen. 's Avonds heb ik nog wat rondgewandeld door The Rocks (een historische wijk vol zandstenen bouwwerken en restaurants) en gegeten in Oxford Street (een bekende straat vol pubs en restaurants). De volgende dag werd het tijd om een ander gedeelte van het centrum te verkennen en ben ik via Chinatown naar Darling Harbour gelopen waar ook weer veel te beleven viel. Eerst heb ik een kijkje genomen in de Chinese Gardens, minstens net zo mooi aangelegd als de Japanse tuin in Hasselt. Daarna ben ik verder gelopen richting de haven. In IMAX Theatre heb ik Ice Age 3D gekeken op het grootste bioscoopscherm ter wereld (of ik nu naar links, rechts, boven of beneden keek, het was allemaal beeldscherm). Tegen de avond liep ik via Cockle Bay Wharf en over de Pyrmont Bridge naar een restaurant, waar ik voor het eerst kangaroevlees heb gegeten, mooi opgemaakt door de kok en erg lekker. 's Avonds ben ik nog even in het Star City Casino geweest om wat te drinken (nee, echt niet om te gokken). Ik maar foto's maken tot een bewaker mij erop attent maakte dat dit niet is toegestaan. Ik heb in Sydney enkele honderden foto's gemaakt. De mooiste foto's zijn denk ik wel in nationaal park The Blue Mountains gemaakt, maar daarover meer in een volgend bericht.

Sydney Centraal

1. Een van de vele overdekte winkelcentra met onderin een grote ruimte vol eetgelegenheden (foodcourt).
2. De Sydney Tower die boven de wolkenkrabbers uitsteekt (even hoog als de Eiffeltoren).
3. De Sydney Opera House, genomineerd tot een van de zeven moderne wereldwonderen.

4. De Harbour Bridge, de breedste maar niet de langste brug van de wereld (die is te vinden in Sjanghai).
5. Chinatown: hier heb ik voor de eerste keer met veel spijt Hot Sour Seafood Noodle Soup gegeten, maar het is er wel erg gezellig.

Naar Sydney

POSSUM

Yes, eindelijk heb ik 'm op de foto! Deze beesten zie ik 's avonds vaak over de poort lopen en in de boom klimmen, maar ze waren me steeds te snel af voor een leuke foto. Ik had geen idee wat voor beesten dit zijn, maar na wat internet-research kwam ik erachter dat dit een 'common brushtail possum' (trichosurus vulpecula) is. Deze possums komen veel voor in de steden van Australië en Nieuw-Zeeland en verschuilen zich graag in bomen, hollen en huizen. Gisterenavond zag ik er twee aan elkaar geplakt, ik neem aan ouder en kind. Met wat brood wist ik ze wat dichterbij te lokken. Iedereen blij, want dat brood smaakte geloof ik prima en ik heb een leuke fotosessie kunnen maken.

DE AFGELOPEN WEEK

In de afgelopen week heb ik natuurlijk weer van alles ondernomen. Ik ga minstens 1x per week naar het strand/de zee, want het is heerlijk om de zee zo dichtbij te hebben. Afwisselend ga ik dan naar The Strand (heel groot, mooi aangelegd en een toeristische trekpleister) en Rowes Bay (meer puur natuur en erg rustig). Vorige week zondag ben ik een kijkje gaan nemen bij de V8 Supercars, een behoorlijk groots evenement autoracen dat vorige week plaatsvond en ik hoefde slechts een kwartier te wandelen, dus het was lekker dichtbij. Ik had zoiets nooit eerder live gezien, dus dat leek me wel de moeite waard. Erg leuk om eens mee te maken, vooral de 12e race Ford & Holden (72 laps) en ik heb leuke filmpjes kunnen maken. 's Avonds nog naar de kerk geweest (bijna alle kerken hier hebben ochtend- en avonddiensten). Ik ben nu een paar zondagen achter elkaar naar een Wesleyaanse methodistenkerk vlakbij geweest (veel kleiner en primitiever dan Calvary Church, maar hier ken ik wel alle liedjes:-) Ik had daar m'n zonnebril laten liggen, die ik net die dag voor slechts 10 dollar had gekocht, omdat ik de andere een week eerder was kwijtgeraakt (ik ben blijkbaar erg gehecht aan brillen, want nu ben ik m'n andere bril kwijt om op afstand wat beter te kunnen zien:-). Ik had geen zin om weer een andere te halen, dus heb ik die woensdag bij de kerk opgehaald. Ik had een fijn gesprek met de voorganger en hij nodigde mij uit om die avond bij hem thuis een rugbywedstrijd te kijken: Queensland tegen New South Wales, de laatste wedstrijd van de State of Origin Series. Queensland had NSW al 4 keer op een rij ingemaakt, maar deze keer werd Queensland ingemaakt. Het was heel gezellig en tijdens de wedstrijd legden 'pastor Stuart' en zijn kinderen alle regels goed aan mij uit, wat het leuker maakte om te kijken. De volgende dag heb ik een middag lessen meegevolgd bij Calvary Leadership College, een heel praktisch georiënteerde bijbelschool die direct is verbonden aan Calvary Church. Angelique volgt deze opleiding en het leek mij wel leuk om wat lessen mee te maken. Twee blokken van 50 min. werden verzorgd door Lucas Connel (cursus evangelisatie) en nog twee blokken door de senior pastor van de kerk James MacPherson (cursus leiderschap). Ik heb ervan genoten: praktisch en degelijk onderwijs en ook veel humor in de klas. Tussendoor werk ik af en toe verder aan een boek over christelijke theologie, het enige project (in samenwerking met Patrick Nullens) dat ik niet heb losgelaten. Al met al weet ik me dus nog steeds wel goed te vermaken, maar het wordt ook tijd voor iets anders.

VERDERE PLANNEN

Ik ben voor het eerst alleen op reis voor een wat langere tijd en al ontmoet ik veel verschillende mensen, ik ben ook veel op mezelf aangewezen en merk toch dat ik familie en vrienden begin te missen. Daarbij lukt het niet om werk te vinden en heb ik het hier in en rondom Townsville wel zo'n beetje gezien. Ik heb ondertussen enkele belangrijke antwoorden gekregen op vragen waar ik mee worstelde, waar ik erg blij om ben en alles bij elkaar op geteld wordt het dus tijd voor iets anders. Ik heb afgelopen woensdag een vlucht geboekt naar Sydney, want dat wil ik nog wel heel graag even zien. Ik heb 7 overnachtingen geboekt in het hart van Sydney en op de 28ste heb ik een vlucht geboekt naar Amsterdam. Ik heb er veel zin in om nog even een wereldstad te bezichtigen en daarna weer terug te gaan.

Op een (on)bewoond eiland

Gisteren en eergisteren ben ik naar Magnetic Island geweest. Het eiland ligt vlakbij Townsville (ongeveer 8 km.) en het is gemakkelijk te bereiken per veerboot. Ik vertrok woensdag in het begin van de middag met mijn fiets op de veerboot en 40 minuten later kwam ik aan in Nelly Bay. Het eiland heeft ongeveer 2.000 inwoners en de naam is afgeleid van het schijnbaar 'magnetisch effect' dat het eiland had op het kompas van kapitein James Cook in 1770. Eerst ben ik gaan inchecken bij Base Backpackers, prachtig gelegen aan het strand tussen Nelly Bay en Picnic Bay (op de onderste foto in het vorige bericht zie je het huisje waar ik heb overnacht). Daarna een flinke wandeling gemaakt richting West Point langs Picnic Bay en Cockle Bay. Bij Picnic Bay was het heel toeristisch, maar Cockle Bay lag er stil en verlaten bij. Op veel plekken hoorde ik niets anders dan de zee en vogels of was het gewoon doodstil en leek het net alsof ik op een onbewoond eiland was. Maar deze stilte werd gauw doorbroken toen ik een paar uur later weer terug was op het Base terrein. Naast de verschillende huisjes met goede voorzieningen is er een supergroot terras een paar meter van het strand waar iedereen kan eten/drinken/feesten en waar non-stop muziek wordt gedraaid (hier wordt ook 1x in de maand de voor jongeren zeer geliefde Full Moon Party georganiseerd). Hier heb ik wat gegeten, rondgehangen en verschillende mensen ontmoet uit Noorwegen, Engeland, Schotland en Duitsland. Het was niet heel druk deze avond, maar wel gezellig. Ik hoorde ook van verschillende andere backpackers dat ze moeite hebben om werk te vinden in de regio, want ik heb helaas nog geen enkel zicht op werk ook al heb ik daar ondertussen heel veel tijd in gestoken. De volgende dag heb ik m'n fiets bij Nelly Bay geparkeerd en ben ik richting het noorden gewandeld, want de wandelroutes zijn erg mooi en het is erg bergachtig, dus lastig fietsen. De mooiste wandelroute vond ik de route naar 'The Forts' waar ik een paar koala's heb gezien. Er zitten veel koala's op het eiland, maar die doen eigenlijk niets anders dan slapen, eten en 'knetterstoned' zijn van de eucalyptusbladeren (ze zijn slechts een paar uur per dag wakker:-) Ook leidde deze route naar een mooi, hoog gelegen fort, die tijdens WOII werd gebruikt voor verdediging tegen aanvallen van de Japanners. Na deze wandeling ben ik maar weer omgekeerd om nog een beetje op tijd de veerboot terug te kunnen pakken. Ik keer misschien nog wel terug om Radical Bay (naar ik hoorde het mooiste strand van het eiland) en Horseshoe Bay (het grootste en meest toeristische strand) te bekijken. Het eiland heeft zeker magnetische aantrekkingskracht--de foto's hieronder geven een kleine impressie.

Foto's Magnetic Island

The Great Barrier Reef - Awesome

Een paar weken geleden ben ik naar het Reef HQ museum geweest en nu werd het weleens tijd om het koraalrif zelf te gaan bekijken. The Great Barrier Reef is het grootste en mooiste koraalrif ter wereld, het is een strook koraalrif van ruim 65 km. lang die langs zo'n beetje heel North Queensland loopt. Je kunt er op verschillende plaatsen duiken en snorkelen, maar veel plaatsen in het rif worden beschermd en zijn alleen toegankelijk voor onderzoek. Ik ben gaan snorkelen in het Wheeler Reef, te bereiken vanaf Townsville en Magnetic Island.

Om 6:45am moesten we verzamelen bij de Dive Shop in Townsville en werden we met een busje opgehaald en naar de haven gebracht, waar we eerst onze toerusting kregen en daarna in de boot konden stappen. De reis naar het koraalrif duurde 3 uur inclusief een korte tussenstop in de haven van Magnetic Island, waar nog wat daggasten werden opgepikt. Gewoonlijk is het water hier heel stil in de Coral Sea/Pacific Ocean, maar voor vandaag was er uitzonderlijk heel veel wind voorspeld en dat hebben we geweten ook. Enorme golven en de boot klapte voortdurend van links naar rechts. Gedurende de hele heen- en terugreis moesten verschillende mensen voortdurend overgeven, omdat ze zeeziek waren. Ik kon de tel niet meer bijhouden hoe vaak ik mannen van de crew met een emmertje voorbij heb zien lopen om te legen in de oceaan. Ik ben erg blij dat ik nergens last van had. Ik vond het wel relaxed eigenlijk, lijkt tenminste op een beetje avontuur.

Aangekomen bij het koraalrif (het bleek nog niet gemakkelijk om een rustige plek te vinden om de boot aan te leggen) kregen we wat instructies en konden we gaan duiken of snorkelen. Ik ben gaan snorkelen, omdat duiken met een cursus vooraf heel wat duurder is en de maximumdiepte op die plek is 18 m., dus je kon met snorkel al prima tot op de bodem kijken. Van boven ziet het koraalrif eruit zoals achterin de rechtse foto en zie je niets anders. Maar daar beneden ziet het er wel wat anders uit. Het is daar werkelijk prachtig en je kunt alles prima zien. Allerlei verschillende koraalsoorten (waaronder heel wat bewegende), mooie vissen die vaak in grote scholen bij elkaar zwemmen en ik zag op aanwijzing van een medesnorkelaar ook een reuzenschildpad. Tussendoor hebben we nog op de boot gegeten, de lunch was prima verzorgd. We waren bij elkaar met zo'n 25 mensen schat ik, een fijne groep die je gedurende de dag wel een beetje leert kennen.

Op de terugweg wachtte ons ook nog een mooie verrassing. Ineens zette de schipper de motor van de boot stil en schreeuwde dat hij een walvis zag (de eerste walvissen van het seizoen beginnen nu te komen). Heel veel mensen gingen dus gelijk hun fotocamera halen, waaronder ik. Ik heb verschillende fimpjes gemaakt en in 1 film is het gelukt om de walvis meermaals vrij duidelijk in beeld te krijgen. Ik heb dat filmpje op m'n hyves gezet, maar hier kan ik slechts video's tot 100 mb uploaden en deze video is bijna 3 keer zo groot. Anyway, we zagen af en toe een gevaarte uit het water opduiken en een paar keer sloeg hij met zijn staart over het water. Hij bleef vrij lang in de buurt van de boot, alsof hij even een show wilde geven. Nou, dat vond niemand erg, want dat maak je niet elke dag mee. Al met al een geweldige dag dus. Ik ben alleen m'n zonnebril nu kwijt, dus toch nog iets om van te balen:-)

Tropical Gardens

Townsville heeft drie verschillende botanische tuinen, die ik ondertussen alle drie heb bezocht: Queens Gardens, Anderson Gardens en The Palmetum. Prachtig aangelegde tuinen, op Anderson Gardens na. Anderson is wat betreft oppervlakte de grootste, maar zeker niet de mooiste naar mijn bescheiden mening. Een hoop grasvelden en bomen en alleen een paar mooie plekjes die op een tropische tuin lijken. Maar die zag ik later pas. Ik vroeg aan iemand de weg richting Anderson Gardens--ik wist dat ik er zo ongeveer moest zijn--en ik kreeg te horen dat ik er midden in stond, haha.

Queens Gardens is niet heel groot, maar wel heel mooi. The Palmetum is verreweg de mooiste van de drie. Allerlei soorten cactussen uit verschillende gebieden, vele soorten palmbomen, mooie stukken regenwoud en prachtig gelegen langs de Ross River. Het geeft een mooie indruk van de natuur in de tropen. Heel wat anders dan de botanische tuin in Leuven in ieder geval, hoewel die ook mooi is.

In de politiewagen

Ik zit hier net 2,5 week en ik ben al achterin de politiewagen beland. Niet echt bevorderlijk om hier werk te vinden, want voor bijna alles moeten ze hier 'police checks' / 'criminal history checks' hebben. Het is gelukkig niet zo erg allemaal. Ik zat gewoon een boek te lezen op de top van Castle Hill (leek me leuker dan binnen op de bank). Ik heb alleen niet lang kunnen lezen, want ik werd gestoord door een paar politieagenten, die zeiden dat ik zo snel mogelijk de berg moest verlaten. Het bleek dat er aan de zijde van de wijk Belgian Gardens (wat een leuke naam, he:-) een flinke brand was uitgebroken door nog onbekende redenen, dus een kwestie van veiligheidsmaatregelen. Ik had m'n fiets vlakbij de voet van de berg neergezet en was lopend verder gegaan de berg op, dus waren de politieagenten zo vriendelijk om mij een lift te geven. We reden vlak langs de plaats van de brand en daar zagen we een behoorlijk grote rookwalm, die ik terug thuis zelfs nog heel goed kon zien. Ach, misschien hoor ik er verder nog iets van op het nieuws. Ik hoor nu boven mij een hoop helikopters in ieder geval. Ik laat het verder maar in vertrouwen aan de professionals over en ga nu hopelijk effe ongestoord verder lezen. Half uurtje later: Hmm, ik was toch te nieuwsgierig. Het bleken niet 'een hoop helikopters' te zijn, maar slechts 1 helikopter van de brandweer die steeds heen en weer vliegt om te blussen. Het nieuwsbericht kun je lezen op http://www.police.qld.gov.au/News+and+Alerts/Media+Releases/2009/06/Fire+Castle+Hill+Townsville.htm.

Castle Hill Revisited

De afgelopen dagen ben ik vooral bezig geweest met werk zoeken. Verschillende arbeidsbureaus bezocht, dagelijks jobsearch op internet doorzoeken, sollicitatieformulieren en cv afgeleverd bij verschillende adressen, hopelijk loont het de moeite en vind ik spoedig een baantje. Het blijkt hier geen supergoede tijd om werk te vinden, maar ik geloof wel dat dit goed komt. Ik was van voornemen om vanochtend opnieuw naar de top van Castle Hill te gaan, alleen nu niet met de auto, maar joggend. Ik wilde er bijna van afzien, totdat mijn broer Stephan (met wie ik wekelijks ging hardlopen) per email vroeg of ik het hier nog bijhield. Hij had het tot nu toe nog maar 1 keer gedaan, ik nog niet, dus dat was voldoende inspiratie voor mij om gewoon te gaan (het staat nu dus 1-1, broeder!). Aangekomen bij de voet van de berg bleek het te stijl om de berg op te joggen, het was ook nog eens rond de 28 graden, dus ik ben maar gewoon met een stevige pas naar boven gewandeld (ik dacht dat m'n conditie wel oke was, maar niet voor zulke grapjes dus). Eenmaal boven was ik blij dat er toiletten waren met watervoorziening, want ik zweette flink. Even uitgerust, opnieuw genoten van prachtige uitzichten, nog nooit op zo'n mooie plek gebeden en weer terug. Vanaf de helft van de berg kon ik weer verder joggen naar huis. Een leuke, ontspannen en inspannende tocht in ieder geval.

Alligator Creek

Na een gezellig avondje stappen met Angelique, Marc en Tanika (erg laat geworden, dus weinig slaap) ben ik afgelopen zaterdag naar Alligator Creek gegaan, zo'n half uurtje rijden met de auto vanaf Townsville. Ik ben meegereden met Joop en Marjo, maar later kwamen de rest van de familie Hendriks en aangetrouwde familie ook nog. Het heet trouwens niet Alligator Creek, omdat er krokodillen zitten (voor zover bekend toch niet), het moet gewoon allemaal een naam hebben. Het was in ieder geval prachtig daar. Er loopt een riviertje met een paar kleine watervallen (het is nu droogseizoen, maar rond februari-maart ziet het er daar heel anders uit) en overal groen en flinke rotspartijen. Eerst met Marjo een rotswandelingetje (meer een rotsklim) gemaakt en later met Joop erbij vanaf een uitkijktoren de plaats wat beter bekeken. In de namiddag hadden we met z'n allen een gezellige BBQ, vergezeld door vele 'bush turkeys', die we steeds moesten wegjagen. Joop en Marjo hadden een flinke baramundi meegenomen, die ze thuis nog in de vriezer hadden liggen (seafood is erg geliefd hier) en die smaakte heerlijk. Na het eten gingen we terug naar de rivier. Ik liep een beetje verder met Ricardo (zoon van Angelique), een vriendinnetje van hem en nog een jongen en uiteindelijk gingen zij veel te ver met rotsklimmen en het riviertje oversteken. Moeder bleek daar niet zo blij mee te zijn, dus ben ik er maar weer achteraan gegaan. Dat resulteerde in een volgende rotsklimpartij (nu nog iets avontuurlijker) en vlak voor het donker werd (het wordt hier rond 18:00 uur meestal al heel donker) waren we allemaal weer terug. Net op tijd dus.

Crocodile Dundee

Even een kort geluidje. Afgelopen week heb ik weer van alles ondernomen. Hoogtepunten: Maandag naar het Reef HQ Aquarium geweest (naar mij is verteld het grootste rifaquarium ter wereld), waar ik haaien, zwaardvissen en van alles heb gezien en wat meer geleerd over koraal, de stinger (gevaarlijke kwal die hier in de zee leeft, gelukkig alleen vlakbij het strand van oktober tot mei ongeveer), etc. En dinsdag heb ik Billabong Sanctuary bezocht, een dierentuin waar ik wat vrienden heb gemaakt (zie foto's), nl. een kleine krokodil (3,5 jr. oud, bek vastgebonden:-) en een python. Ook heb ik daar een koala, leguanen en een andere python vastgehouden, krokodillen en dingo's (wilde honden) zien voeden en nog van alles gezien, erg mooi allemaal. Woensdag heb ik een fiets gekocht (een nieuwe mountainbike voor slechts 129 AUD, ongeveer 80 euro) om wat mobieler te zijn hier en de afgelopen dagen mijn eigen buurt wat leren kennen (ook het centrum en Rowes Bay, een van de stranden hier). Ik heb ondertussen mijn bankpas binnen (Westpac Bank) en m'n tax file number, die ik nodig heb om hier te werken. Nu nog een baantje zoeken dus, maar dat zal maandag worden. Vanmiddag ben ik nog met Marjo en Michelle naar de bios geweest ("The Proposal") en vanavond ga ik met Marc en Angelique wat meer proeven van het uitgaansleven hier. Gisteren miste ik wel even wat aanspraak na een paar dagen op mezelf, want alleen is toch maar alleen, maar een wandeling aan het strand deed goed. Ik wil er toch zeker het beste van maken verder en hopelijk zal ik ook wat andere contacten krijgen als ik hier ga werken. G'day mate!

The First Week

Enkele foto's: zie vorige bericht!

De heenreis

Vorige week maandag brachten mijn broer Stephan en ouders mij van Eindhoven naar Frankfurt, zo'n 3,5 uur rijden. De eerste vlucht (Frankfurt-Singapore) duurde het langst, 11 uur en 38 min. Het vliegtuig (Boeing 747, Qantas Airways) vloog ongeveer 900 km/u. Het opstijgen was prima, maar bij de landing kreeg ik wel last van m'n oren. In Singapore maakte dit vliegtuig een korte stop van ongeveer 2 uur. Heel even buiten geweest daar en het was daar ontzettend warm (34 graden, klam en benauwd). Ik ontmoette 2 vriendelijke Aussie's uit Melbourne, met wie ik even aan de praat raakte en die gelijk een pint voor me haalden (Heineken natuurlijk). Daarna vertrok hetzelfde vliegtuig naar Sydney, waar ik 's morgens vroeg aankwam en waar het best koud was. Het is een goede keuze om eerst naar het noordoosten van Australia te gaan, want daar is het weer aangenaam en in het zuiden (Melbourne en Sydney, waar ik later nog hoop naartoe te gaan) is het koud. In Sydney even rondgehangen in de terminal en koffie gedronken (nooit eerder zo'n sterk bakkie gedronken, geloof ik). Van Sydney vloog ik naar Cairns (350 km. ten noorden van Townsville). Bij de landing had ik nog meer last van mijn oren, maar het mooie weer, het prachtige uitzicht van bergen, zee en palmbomen compenseerden dat weer:-) De vlucht van Cairns naar Townsville was de mooiste. Deze duurde slechts 3 kwartier en het uitzicht was prachtig. In het vliegveld stond Marjo op mij te wachten en bracht mij naar hun huis.

De eerste dagen in Townsville

Joop en Marjo zijn kennissen die ik in Eindhoven heb leren kennen en die 1.5 jaar geleden naar Australia zijn geemigreerd. Zij wonen in een mooi huis met een grote veranda en onder hen woont hun dochter Angelique met haar 2 kinderen Michelle en Ricardo. Hun zoon Marc woont ook in Townsville met zijn vrouw Tanika en hun dochter Savannah. Met hen allen heb ik vlak na aankomst gebarbequed bij de zee. Overal staan gasbarbeques die je kunt gebruiken. Het was erg gezellig, maar ik was ook doodmoe van de reis. Tijdens de reis heb ik wel vaak m'n ogen dichtgedaan, maar niet geslapen. Ik sliep die avond dus vroeg en lang. De volgende ochtend heb ik bacon en eggs gegeten en ben ik met Marjo naar Maureen gereden, een vrouw bij wie ik een kamer huur voor 100 dollar per week (iets meer dan 50 euro, dus goed te doen). Ik heb een leuke kamer met een 2-persoonsbed en een enorme flatscreen tv (in het huis bevinden zich zo'n dikke 1.500 dvd's, waaronder veel goede films, dus mocht ik eens niets te doen hebben:-) De rest van de dag nog wat dingen geregeld (tax file number aanvragen, een soort sofi-nummer, beltegoed gekocht, geld gepind en gelunched, fish and chips). 's Avonds naar een van de shopping malls geweest (hier in Townsville zijn aardig wat grote shopping malls) en voor het eerst in m'n nieuwe kamer geslapen. Dat ging prima, want ik was weer erg moe. Afgelopen vrijdag heb ik eerst m'n spullen uitgepakt en later een bankrekening geopend, gelunched bij de zee en naar het Museum Tropical Queensland geweest in Townsville. Hier leerde ik wat meer over het verhaal van The Pandora, het schip waarmee Captain James Cook met zijn bemanning van Engeland naar Tahiti en van Tahiti naar Queensland voer. Het schip is gezonken bij de Great Barrier Reef. Rond 1750 heeft James Cook Queensland ontdekt (al doen andere verhalen ook de ronde). Ook leerde ik in dit museum wat meer over de verschillende soorten koraal, dieren in Queensland (waaronder de gevaarlijke spinnen, slangen en mosquito's) en het regenwoud. Interessant en mooi allemaal, plus nog een mooi uitzichtje op de haven van Townsville vanaf een groot balkon. Later op de dag bij Joop en Marjo nog wat foto's gekeken van het regenwoud (waarvoor ik zo'n 300 km. naar het noorden moet trekken) en Magnetic Island (het dichtstbijzijnde eiland, 8 km. vanaf Townsville). Ook deze avond weer vroeg gaan slapen, omdat ik erg moe was (ik moet natuurlijk ook nog even wennen aan het tijdverschil en bijkomen van de reis) en vroeg eruit zaterdag (om 7:00 AM). Gisteren ben ik eerst even naar de dichtstbijzijnde Mall geweest en vervolgens werd ik door Joop en Marjo opgehaald voor een sightseeing-tour. Eerst naar Castle Hill, een prachtige berg, waar ik niet ver vandaan woon) en vervolgens langs de Ross River naar de Ross River Dam, waar ik ook nog een paar wallabies heb gezien. En nog van alles meer gezien. Alles is mooi en prachtig hier. En ook volledig anders (bijvoorbeeld sleutels moet je de andere kant opdraaien, andere stopcontacten, andere auto's, enzovoort). Het weer is zeer aangenaam. Voor de Aussie's hier is het koud, maar voor mij is het prima. Het bengelt tussen de 24 en 28 graden overdag en het voelt steeds heerlijk warm aan. Je hebt hier trouwens geen vier seizoenen, maar slechts 2 (dry season en wet season). Gisterenavond vroeg ik aan Maureen of er nog vlakbij wat pubs zitten, zodat ik wat meer lokale mensen kan ontmoeten en een pintje drinken en zij nam mij gelijk mee in de auto om van alles te laten zien (heel cool). 's Avonds ben ik nog even naar het centrum gewandeld (toch een eindje wandelen), daar nog wat mensen ontmoet en weer terug en slapen. Vanmorgen ben ik naar de Calvary Christian Church geweest, een grote pentecostal church (zo'n 1.500 mensen) met erg goede en luide Hillsong muziek, waar ik geen enkel lied van kende. En vanmiddag wat gegeten en gecomputerd om jullie wat up-to-date te houden. En nu heb ik weer even genoeg getypt:-)

First Impressions (pictures)

In Singapore kon ik even een foto maken van het vliegtuig die mij van Frankfurt naar Singapore en na een korte stop van Singapore naar Sydney heeft gebracht. In Singapore was het trouwens ongelofelijk warm buiten (34 graden en het voelde erg klam en benauwd aan).

Links: Het laatste vliegtuig (vlucht Cairns-Townsville) was wat kleiner en vloog wat lager. Ook zat ik hier bij het raam, dus ik kon wat mooie foto's maken. Hier eentje die ik vlak voor de landing in Townsville heb gemaakt. Rechts: Een ibis, een vogel die je erg veel ziet in parken en op het strand en tevens een opruimer, die alles eet en de boel netjes houdt.

Links: Raymond bij de zee. Ik woon slechts 3 km. van de zee af. In de verte zie je Magnetic Island, waar ik nog naar toe zal gaan. Rechts: Raymond en een (nep)kangoeroe in het Museum Tropical Queensland. Ik heb alleen nog maar een dode echte kangoeroe gezien langs de weg.

Links: Zwembad in Townsville en daarachter de Ross River. Een mooi zwembad met gratis toegang, omdat iedereen in voortdurende hitte recht heeft op verkoeling. Rechts: Mooi uitzichtje vanuit Castle Hill, een berg in Townsville (slechts 286 meter hoog, maar voor een nederlander toch al de moeite waard).




Links: Een wallaby die we vlakbij de Ross River Dam tegenkwamen onder een trapje. Deze heeft een kind in de buidel, merkten we later op en even later zagen we nog een wallaby in de buurt. Rechts: De Ross River Dam (aan het einde van de Ross River), die zorgt voor de watervoorziening in Townsville (alhoewel er altijd watertekort is aan het einde van het droogseizoen, die vrij lang duurt).

Nog een paar uurtjes!

Vandaag is het zover. Nog een paar dingetjes regelen (en nog even slapen zo direct:-) en ik rijd met m'n broer en ouders naar Frankfurt, waar een Boeing 747 op mij wacht. Gisteren heeft mijn familie mij nog verrast met een overweldigend afscheidsfeest, waarvoor ik hen hartelijk bedank en alle aanwezigen. Heel tof dat jullie er allemaal waren! Het maakt het er niet gemakkelijker op om weg te gaan:-), maar het is in Townsville momenteel 25 graden (het is nota bene winter daar) en droogseizoen, dus dat compenseert het gemis weer wat:-) Ik heb heel erg veel zin om straks te vertrekken en ik ben met jullie allen heel erg benieuwd naar wat er komen gaat.

Hiernaast nog een foto van het strand in Townsville, die mij onlangs door vrienden daarzo is toegestuurd.

On the move...heading Down Under

Naar Australië...

Vanaf heden zal deze blog tijdelijk een ander doel dienen, gelukkig helemaal passend in het blogthema 'Pilgrim on the Move'. Ik ben al lange tijd van plan om een verre reis te maken. Verschillende bestemmingen, waaronder India, Zuid-Afrika en Brazilië, hebben zich in het afgelopen jaar aangediend en het wordt uiteindelijk 'Down Under', Australië. In deze weblog wil ik familie, vrienden, collega's en kennissen op de hoogte houden van mijn belevenissen op verzoek van velen.

Vertrek en duur

Op 8 juni rijd ik van Eindhoven naar Frankfurt en vlieg ik van Frankfurt naar Sydney met een korte stop in Singapore en na nog 2 binnenlandse vluchten kom ik woensdagmiddag 10 juni (Australische tijd, 8 uur tijdverschil bij zomertijd) aan in Townsville, Queensland. Ik zal bij elkaar ruim 25 uur vliegen om een afstand van ruim 17.000 km. te overbruggen. In principe zal ik 3 maanden in Australië verblijven, maar ik heb een toeristen- en werkvisum die 12 maanden geldig is en ik heb enkel een heenreis geboekt. Als het goed bevalt, is de kans dus reeël aanwezig dat ik langer zal blijven.

In Australië...

Goede kennissen van mij zijn een kleine anderhalf jaar geleden naar Australië geëmigreerd en zij helpen mij een heel stuk op weg met alle praktische regelingen voor mij in Nederland en Australië. Het plan is om eerst 2 maanden in Townsville te wonen. Townsville is een bloeiende havenstad in het noordoosten en heeft ruim 160.000 inwoners. Het is 4 maal groter dan Eindhoven met ruim 210.000 inwoners. Ik zal bij iemand een kamer huren en met enige ervaring in de zorgsector is er veel kans dat ik in de zorg kan werken, zo heb ik mij laten vertellen. En anders zoek ik gewoon een andere baan. Dit geeft mij een mooie gelegenheid om de cultuur van binnen te leren kennen, wat extra geld te verdienen en te ontdekken welke de mooie plaatsen zijn in Australië om te bezichtigen. Ondertussen kan ik in en rondom Townsville al veel leuke dingen doen, mooie plaatsen zien, etc. Daarna zal ik een maand door het land reizen. Alles voor 'in Australië' staat verder nog redelijk open, maar het is in ieder geval zeker dat ik zal gaan.

Reisdoel

Dromen over een verre reis doe ik al heel lang, maar ik ben hiervoor echt warm gemaakt door Prof. Dr. Klaus Müller, bij wie ik jaren geleden de cursus 'Seminar in Evangelism and Missiology' volgde tijdens de masteropleiding aan de Evangelische Theologische Faculteit (ETF) in Leuven. Hij vertelde zijn studenten dat het heel goed is voor iedere gemeentewerker om een (korte of lange termijn) zendingsreis te maken. Ik zal niet als zendeling naar Australië vertrekken, maar het advies om een andere cultuur te leren kennen voor een stuk horizonsverbreding heb ik altijd ter harte genomen. Toen ik eind 2007 mijn ontslag heb genomen als assistent voorganger in een evangelische gemeente in Hasselt, ontstonden er twee goede redenen om dit verlangen concreet te maken. Enerzijds was ik niet meer voor langere tijd gebonden aan een bepaalde baan en is het voor mij nu de ideale mogelijkheid om te gaan. Anderzijds was en is het nog steeds nodig om de trieste redenen die tot dit ontslag hebben geleid een plaats te geven en goed te verwerken. Na mijn vertrek uit Hasselt heb ik ruim een half jaar opnieuw in Leuven gewoond en in Brussel gewerkt als leerkracht naast mijn studie en werkzaamheden aan de ETF, waarna ik heb besloten om even helemaal afstand te nemen van België. Ik ben weer terug verhuisd naar Eindhoven en werk nu alweer bijna een half jaar in de zorgsector. In al die tijd kan ik mezelf het beste karakteriseren als een dwalende, zoekende en enigszins verbitterde pelgrim, die zich op de een of andere manier toch steeds gemakkelijk staande kan houden. Er zijn zeker positieve ontwikkelingen in mijn dwaaltocht en het is grotendeels ook goed voor mij geweest om alles even los te laten. Hoe dan ook, ik heb nu genoeg middelen bijeen om deze reis naar Australië te maken en ik zie er ontzettend naar uit nu het concreet is en heel dichtbij komt. Het doel van deze reis is ook tweeledig. Ten eerste hoop ik gewoon lekker ontspannen te genieten van wat komt en ten tweede hoop ik terug te vinden wat ik nu al een aardige tijd mis: een duidelijke visie voor mijn leven. Ik verwacht niet dat ik alle antwoorden zal vinden op alle vragen die ik heb, maar ik geloof wel dat deze periode zal bijdragen aan vernieuwing en herstel. Niet al mijn vragen moeten ook worden beantwoord, want ik wil wel graag een 'pilgrim on the move' blijven.

Iedereen die mijn reis wil volgen, is van harte uitgenodigd om deze weblog af en toe te bezoeken. Voorzover de middelen in Australië het mij toelaten, zal ik regelmatig berichten en foto's plaatsen. See you, mate!

Artikelen Emerging Church

In de afgelopen tijd heb ik hier niets meer geschreven rondom 'emerging church' (het aanvankelijke thema van deze weblog), maar ik heb hierover nog wel enkele artikelen geschreven:

# "De toekomst van de gemeente: een verkenning in de 'emerging church' beweging." In Soteria 3 (2008): 41-51.

# "Postmoderne nomaden." In TussenRuimte 1 (2009): 4-8.

In het eerste artikel verken ik de 'emerging church' beweging a.h.v. een literatuurbeschouwing en in het tweede artikel breng ik verslag uit van een bezoek aan een 'emerging church' in Soest en een interview met Johan ter Beek, een van de initiatiefnemers. Voor geïnteresseerden en niet-abonnees zijn van beide kwartaalbladen (Soteria is een kwartaalblad voor evangelische theologische bezinning en TussenRuimte is een tijdschrift voor interculturele theologie) losse nummers te bestellen via http://www.soteria.nl/ en http://www.tussenruimte.com/.

(Ook) de wijsheid gekroond

Met het bericht 'de dwaasheid gekroond' (zie blogarchief december 2008) wordt de wijsheid natuurlijk niet onttroond. Het begrip wijsheid en vooral de menselijke opvattingen hierover kunnen ernstig worden gerelativeerd, maar het bestaan van wijsheid wordt daarmee niet ontkend. Wat niet bestaat, kunnen we immers ook niet relativeren. Hieronder een korte bijbelse beschouwing over de wijsheid.

"Door wijsheid wordt een huis gebouwd, door inzicht houdt het stand, door kennis worden de kamers gevuld met rijke en kostbare pracht" (Spreuken 24:3-4, NBV). In deze verzen uit het boek Spreuken horen wijsheid, inzicht en kennis bij elkaar. Het zijn hier haast synoniemen. Wijsheid is het fundament. (Praktisch) inzicht en (theoretische) kennis zijn twee belangrijke aspecten van de wijsheid. Beiden zijn nodig om een huis--eenmaal gebouwd--in te richten en te onderhouden. Voor elke beslissing, elke handeling is wijsheid nodig. Dat geldt ook voor ons geestelijk leven.

Wijsheid is niet iets wat we zomaar uit onszelf kunnen vinden. Het is eerder iets wat we kunnen ontvangen. Het is een gave van God. "Komt een van u wijsheid tekort? Vraag God erom en hij, die aan iedereen geeft, zonder voorbehoud en zonder verwijt, zal u wijsheid geven" (Jakobus 1:5, NBV). Een eerste sleutel om wijsheid te vinden, is dus het gebed. J.I. Packer geeft daarbij in zijn boek 'God leren kennen' (pp. 89-90) twee noodzakelijke stappen om wijsheid te ontvangen:

1. God vrezen: "De vreze des Heren is het begin der wijsheid" (Job 28:28; Psalm 111:10; Spreuken 1:7; 9:10, NBG). Met 'vrees' wordt geen 'angst' bedoeld, maar 'eerbied' en 'ontzag'. God vrezen betekent ontzag hebben voor God, op God vertrouwen en niet op ons eigen inzicht.

2. Gods Woord aannemen: "Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden, ik ben er eeuwig mee verbonden. Ik ben verstandiger dan al mijn leermeesters, want ik overdenk uw richtlijnen, ik heb meer inzicht dan ouderen, want uw regels volg ik op" (Psalm 119:98-100, NBV).

In het Nieuwe Testament wordt Jezus Christus "Gods wijsheid" genoemd (1 Korintiërs 1:24, NBV)), in wie "alle schatten van wijsheid en kennis verborgen liggen" (Kolossenzen 2:3). Zijn leven wordt gekenmerkt door gebed, ontzag voor de Vader en goede vertrouwdheid met de Schriften. De belangrijkste sleutel voor de wijsheid--zo lijkt het tenminste--ligt dus in de navolging van Christus. Veel wijsheid gewenst.