zaterdag 15 november 2008

De pelgrimsreis van Obama

Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit iets heb geschreven wat direct met politiek verband houdt, maar eens moet de eerste keer zijn. Het is mijn gewoonte om minstens twee biografieën per jaar te lezen, omdat het leerzaam en inspirerend is om je te verdiepen in de levensweg of de pelgrimsreis van andere mensen. De eerste die ik dit jaar heb gelezen is Getemde tijger over het leven van Tony Anthony, de drievoudig wereldkampioen Kung Fu en top-bodyguard die later christen en evangelist is geworden. Deze heb ik vooral gelezen omdat het een tijdje geleden een hele hype is geweest en het boek werd/wordt in veel kerken gebruikt als evangelisatiemateriaal. Het is een goed verhaal om eens te lezen, maar ik zou het zelf niet direct voor evangelisatie gebruiken. De tweede biografie die ik afgelopen week heb uitgelezen is Barack Obama: zijn droom--zijn geloof (Kampen: Kok, 2008), geschreven door Stephen Mansfield. Hierin leren we de man kennen die het recent van presidentskandidaat tot president van de Verenigde Staten heeft weten te schoppen. Formeel is hij het nog niet natuurlijk, maar de ruime meerderheid van stemmen is al binnen. Ik zag het kort geleden voor een leuke prijs in de boekhandel liggen, de Nederlandse vertaling door Sjoerd Heij werd uitgegeven door uitgeverij Kok, het leek mij interessant om iets meer over deze nieuwe president te weten te komen, dus genoeg redenen om dit boek te lezen.
Het chronologisch overzicht van Barack Obama's leven aan het begin van het boek eindigt op 10 februari 2007, de dag waarop Obama zijn kandidatuur voor de presidentsverkiezing bekendmaakte. De lezer van het boek kan hier nu al een belangrijke datum aan toevoegen, namelijk 4 november 2008, de dag waarop hij met meer dan voldoende stemmen tot 44ste president van de Verenigde Staten werd verkozen. Obama werd geboren op 4 augustus 1961 in Honolulu. Hij heeft gewoond in Hawaï, Indonesië en de Verenigde Staten. Hij heeft tussen verschillende religieuze werelden geleefd (atheïsme, Islam, Christendom) en mede daarom is hij een ruimdenkend man geworden. Als Afro-Amerikaan heeft hij zich lange tijd als een man zonder land gevoeld, maar hij voelt zich duidelijk thuis in Amerika en hij heeft naar eigen zeggen een hoopvolle boodschap voor het land. Hij is pas op latere leeftijd christen geworden. Hier heeft de Trinity United Church of Christ in Chicago, waar hij lange tijd de diensten heeft bijgewoond, een belangrijke rol in gespeeld. Het is een grote Afro-Amerikaanse kerk waarin duidelijk de 'black theology' (zwarte theologie) of 'liberation theology' (bevrijdingstheologie) wordt verkondigd. In die tijd was Jeremiah A. Wright junior daar de voorganger, een invloedrijk man die duidelijke standpunten verkondigt en het daarin niet hoog opheeft met de Amerikaanse politiek. Zijn invloed op Obama, die nota bene president van Amerika wordt, geeft velen daarom te denken, maar Obama heeft deze kerk natuurlijk niet zonder reden verlaten. Obama is uitgesproken christen en hij meent dat geloof en politiek helemaal bij elkaar horen, maar zijn interpretatie van de Bijbel en zijn standpunten over bijvoorbeeld abortus roepen toch een hoop vragen op bij conservatieve christenen. Voor velen was het een verrassing dat hij tot president werd verkozen, voor velen niet, maar iedereen is benieuwd wat dit zal brengen. Het boek over Obama beschrijft zijn leven in ieder geval op een boeiende wijze en ook leer je hierin meer over onder andere Amerikaanse politiek, bevrijdingstheologie en de religieuze zoektocht van de mens. Een aanrader dus!

dinsdag 4 november 2008

Leven als een pelgrim

Ik ben erg enthousiast over de pelgrimsmetafoor, zoals de titel van deze blog al doet vermoeden. Het is daarom gepast om hier eens wat meer te schrijven over het leven als een pelgrim. Een themanummer over 'religie en pelgrimage' in TussenRuimte, een tijdschrift voor interculturele theologie, gaf mij hiervoor de aanleiding. De boeiende artikels hierin geven verslagen van persoonlijke pelgrimsreizen en informatie over wat pelgrimeren betekent. Dr. Hanneke Arts-Honselaar geeft als redactielid een mooie beschrijving om de artikels in te leiden:
"Pelgrimeren is een hoopvol en verwachtingsvol openstaan voor het 'onbekende' dat je ontmoeten zult onderweg en op de plaats van bestemming. Een pelgrim weet nog niet hoe de weg hem zal veranderen, hoe de ontmoetingen haar zullen vormen. Toch heeft hij, heeft zij ervoor gekozen op weg te gaan, weg te trekken uit het vertrouwde en zich open te stellen voor de nieuwe perspectieven die de weg zal ontsluiten. Misschien met angst of onzekerheid, maar zeker met de hoop dat deze tocht iets zal opleveren. Wat? Dat zal zich, gaande de weg, onsluiten." Hanneke Arts-Honselaar, "Sporen in de ziel," In TussenRuimte 3 (2008): 3.
Zelf zou ik het niet zo mooi kunnen verwoorden, maar met de titel van deze blog "Pilgrim on the Move" probeer ik wel hetzelfde te zeggen. Ik ben immer op weg en ik denk dat dit geldt voor ieder mens. Soms bewandel je de weg met een duidelijk doel voor ogen, soms lijk je een doel te hebben gevonden en raak je het even kwijt en soms lijkt de weg geheel doelloos. Het leven zit barstensvol wisselmomenten en de mens blijft leren, groeien, vallen en weer opstaan. Je kunt dit samenvatten als 'een tragische cyclus' en dan zul je gauw depressief worden, maar je kunt dit ook wat neutraler en positiever verstaan als 'een dynamisch proces' en dan zal de toekomst meer een uitdaging vormen. Het leven als een pelgrim houdt nooit op, want een ware pelgrim geeft nooit op. Het oude en vertrouwde loslaten is vaak beangstigend, maar het is soms nodig en gelukkig is er voor een pelgrim op weg altijd de stille hoop en verwachting dat de richting gaande weg wordt gewezen.