Sinds afgelopen zaterdag is het mooie weer begonnen in België/Nederland en ook mijn vakantie is toen van start gegaan. Die combinatie is een mooi voorbeeld van goddelijke voorzienigheid. Hoelang het mooie weer zal duren, dat is altijd weer een vraag in dit deel van de wereld, maar des te meer reden om te genieten van iedere mooie zomerdag die ons wordt geschonken. Ik ben in ieder geval na veel te lange tijd weer eens in Nederland voor een paar weken en dat doet meteen al deugd.
Vandaag ben ik een dagje naar het strand geweest in Scheveningen met m'n oudere broer Marc, m'n schoonzus Marijke, m'n nichtje Lisanne (6 jaar) en m'n neefje Jeremy (4 jaar). Een kleine visuele indruk onderaan dit bericht. Ik had Lisanne en Jeremy al heel lang niet gezien en het was dan ook erg gezellig en leuk om hen weer te zien. Ik ben altijd met jongeren, jongvolwassenen en vooral met volwassenen bezig en het is daarom heel erg fijn om ook weer eens wat tijd door te brengen met jonge kinderen. Afgelopen zaterdag al een heerlijke dag met m'n neefje Sven (3 jaar) en mijn oudere zus Esther doorgebracht en vandaag dus met Jeremy en Lisanne. Kinderen zijn zo eenvoudig, zo leergierig, ze kunnen heerlijk van het leven genieten en dat is allemaal heel mooi om te zien. Ook is de positie van 'nonkel zijn' heel mooi, want je geniet van je neefjes en nichtjes en de mogelijke lasten die bij opvoeding komen kijken laat je aan vader en moeder over:-)
Dit heeft natuurlijk niets met de 'emergent conversation' te maken, maar dat hoeft ook niet altijd. Het is tenslotte vakantie en 'feel free' is dan mijn motto. Wel heb ik van m'n broer vandaag een nieuw boek ontvangen over de 'emergent conversation' (ik bestel boeken meestal via hem)--Doug Pagitt and Tony Jones (eds.), An Emergent Manifesto of Hope (Grand Rapids, MI: Baker, 2007)--en daar zal ik zeker nog wel eens naar verwijzen in toekomstige 'posts'. Bovendien zou ik niet al m'n dingen kunnen doen (inclusief werken aan deze blog) als ik ook niet eens wat anders zou doen (bijvoorbeeld een dagje naar Scheveningen), dus indirect draagt ook deze 'post' bij aan het geheel van deze blog.
(1) Lisanne (links huppelend in roze outfit), ik (naast Lisanne) en Jeremy (het jongetje rechts, helemaal klaar om op de foto te staan) op de heenreis naar Scheveningen; (2) Als je hebt beloofd om samen een zandkasteel te bouwen, dan moet je die belofte ook nakomen; (3) Raymond blaast;
(4) Nog even chillen en nagenieten op de bank voor het slapen gaan; (5) Ome Raymond leest nog een verhaaltje voor. En nu echt naar bed! Maar voor Raymond is de dag nog niet ten einde! Hij praat nog even wat met Marc & Marijke, reist nog van 's Hertogenbosch (waar zijn broer woont) weer terug naar Eindhoven (waar zijn ouders wonen en waar hij tijdelijk verblijft) en schrijft nog een stukje voor zijn blog. Daarna kan hij ook tevreden en moe gaan slapen. Er is niemand die hem nog wat voorleest (zijn kinderjaren zijn immers al even voorbij), dus bladert hij zelf nog maar wat door An Emergent Manifesto of Hope.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten