dinsdag 4 november 2008

Leven als een pelgrim

Ik ben erg enthousiast over de pelgrimsmetafoor, zoals de titel van deze blog al doet vermoeden. Het is daarom gepast om hier eens wat meer te schrijven over het leven als een pelgrim. Een themanummer over 'religie en pelgrimage' in TussenRuimte, een tijdschrift voor interculturele theologie, gaf mij hiervoor de aanleiding. De boeiende artikels hierin geven verslagen van persoonlijke pelgrimsreizen en informatie over wat pelgrimeren betekent. Dr. Hanneke Arts-Honselaar geeft als redactielid een mooie beschrijving om de artikels in te leiden:
"Pelgrimeren is een hoopvol en verwachtingsvol openstaan voor het 'onbekende' dat je ontmoeten zult onderweg en op de plaats van bestemming. Een pelgrim weet nog niet hoe de weg hem zal veranderen, hoe de ontmoetingen haar zullen vormen. Toch heeft hij, heeft zij ervoor gekozen op weg te gaan, weg te trekken uit het vertrouwde en zich open te stellen voor de nieuwe perspectieven die de weg zal ontsluiten. Misschien met angst of onzekerheid, maar zeker met de hoop dat deze tocht iets zal opleveren. Wat? Dat zal zich, gaande de weg, onsluiten." Hanneke Arts-Honselaar, "Sporen in de ziel," In TussenRuimte 3 (2008): 3.
Zelf zou ik het niet zo mooi kunnen verwoorden, maar met de titel van deze blog "Pilgrim on the Move" probeer ik wel hetzelfde te zeggen. Ik ben immer op weg en ik denk dat dit geldt voor ieder mens. Soms bewandel je de weg met een duidelijk doel voor ogen, soms lijk je een doel te hebben gevonden en raak je het even kwijt en soms lijkt de weg geheel doelloos. Het leven zit barstensvol wisselmomenten en de mens blijft leren, groeien, vallen en weer opstaan. Je kunt dit samenvatten als 'een tragische cyclus' en dan zul je gauw depressief worden, maar je kunt dit ook wat neutraler en positiever verstaan als 'een dynamisch proces' en dan zal de toekomst meer een uitdaging vormen. Het leven als een pelgrim houdt nooit op, want een ware pelgrim geeft nooit op. Het oude en vertrouwde loslaten is vaak beangstigend, maar het is soms nodig en gelukkig is er voor een pelgrim op weg altijd de stille hoop en verwachting dat de richting gaande weg wordt gewezen.

Geen opmerkingen: